Eerstestraatkermis en de
historie van het stadhuis van Zevecote eind 1800.
Sommige wijken of delen van een straat hebben bovenop hun
officiële naam in de volksmond een naam ontleend aan een verdwenen bouwwerk dat
zich daar ooit bevond of aan een vroegere herberg, zo bv. het Moleneinde in
St.Laureins, het deel van de dorpsstraat waar vroeger de stenen windmolen stond
van Felix Eykens of nog de Klapkotte (Klepkodde) op St.Margriete de naam van de
vroegere herberg.
Zo ook Zevenkotte in de Eerstestraat te St.Laureins. Dat de
Eerstestraat een stevige reputatie heeft op gebied van wijkkermissen laat geen
twijfel, sinds mensengeheugnis en tot voor kort. Daar waren eind 1800 zoals
overal trouwens dan ook heel wat “estaminets” Er werd toendertijd zelfs
gesproken van : de kroeg, plaag der dorpen, bij zoverre dat bij onze buren in
Holland een beperking werd opgelegd met betrekking tot het aantal, hier kreeg
men dat toch maar niet gestemd.
Zo hadden we o.a. op Zevenkotte de herberg van August
Geirlandt, verder in de Eerstestraat die van Camiel Cauwels, ook met tot de
verbeelding sprekende namen : het estaminet “Roodehand” van Ferdinand Accoe,
“De Nachtegaal” bij Petrus Van Vooren, “Oud Jerusalem” en dan ook het
“Stadhuis” bij Bernard Lievens.
Het was in dit laatste waar steeds leute en plezier was, dat
tussen druppel en pint, besloten werd aangezien Zevenkotte een stadhuis had, ze
dan ook maar een vrederechter konden kiezen. Welnu het was de baas uit het
stadhuis zelf, geboortig van Maldegem Kleyt aan wie deze grote eer te beurt
viel om voor de eerste maal met algemeenheid der stemmen gekozen te worden. Op
zondag 20.08.1893 werd dan ook de juge de paix van Zevenkotte plechtig
ingehuldigd. Een prachtige stoet haalde hem in, twee hoornblazers te paard,
gevolg door 10 ruiters van de papieren edeldom dezer eeuw, daarna de
voddegaarders met hondengespan gevolgd door de heren ministers en de grote
wereld, besloten door de bolders in groot uniform en uiteindelijk het gespan
van de nieuwe juge de paix, getrokken door drie felle honden en omringd door
zijne ambtsgenoten, griffier, deurwaarders en advocaten. In het Roodehand werd
hem de erewijn met volle pinten aangeboden en sprak hij tot de menigte zijne
eerste redevoering uit over den vrede die recht moest doen zegevieren in de
gebuurte. Het spreekt voor zich dat eenmaal terug thuis het weerzien met de
vrederechterin aandoenlijk was. Dol van vreugde riep hij tot zijne klanten
:”hoe meer gij drinkt, hoe liever!” Daarop volgde een bolling met 50 pelotons
en ’s avonds werd de buurt door een schoon vuurwerk verlicht.
In 1894 dan, hebben de bewoners van de Eerstestraat, met
toelating van het gemeentebestuur, eendrachtig besloten de kermis die men
gewoon was te vieren den 3e zondag van oktober voortaan te laten
plaatshebben den 2e zondag van september. Ter dezer gelegenheid zou
men geen moeite sparen om voor de eerste maal op zondag 09.09.1894 het
vernieuwde kermisfeest op te luisteren. Een historische stoet van ruiters en
voetgangers met aan het hoofd een groep ruiters met twee clairons die den
vooruit blazen zal de gemeente en de straten door trekken tot verering van
hunnen nieuwen vrederechter uit het “stadhuis”, kostuums zullen in gereedheid
zijn in het Roodehand. Des zondags zal er een rijke prijsbolling plaats hebben
en een tentoonstelling van kleine veerassen zoals vogelen, konijnen, katten,
honden, muizen en stiensche ratten; alsook landbouwgewassen: rapen, wortelen,
beterave, aardappelen, fruit en moeshoofvruchten. Alles zal tentoongesteld
worden. De opening der kermis zal op zaterdag 8 september door het losbranden
der kanonnen aangewakkerd worden; den maandag zal er een plechtige mis
gecelebreerd worden voor de afgestorvene vrienden uit de gebuurtestraten.
Toen in 1897 een nieuwe “aanlander” Frans De Meester zijn nieuwe estaminet
“Chicago” op Zevenkotte opende, maakte hij bekend dat hij op zondag 21 november
1897 eene ton mossels gratis ten beste zal geven aan deze die het feest zullen
bijwonen. Er zijn tevens verschillende prijzen te winnen als volgt : 3 prijzen
voor deze die het meeste getal mossels kan binnen spelen, ten minste 30 per
minuut uit de schelpe trekken; ook 3 prijzen voor die het meest getal mossels
kan binnen draaien, ten minsten 300; ook prijzen van om ter zeerst en langst,
ten minsten 3 uren. De prijskampen zullen onpartijdig door de commissie, zijnde
de mannen van Chicago, beslist worden.
En voor wie denkt dat ze in die tijd geen fantasie hadden,
geven we tot slot de aankondiging in ’t Getrouwe Maldegem van Victor De Lille
verschenen op zondag 27.11.1898 : “Gemeente Sint Laureins,Zevekotte. Jaarlijksch
mosselfeest op zondag 27 november bij Frans De Meester, Chicago, ter dezer
gelegenheid zal er om 7 uren ’s avonds 2 tonnen mossels aan de liefhebbers
besteld worden, om 9 ure bloedsiris aan de deelnemers en daarna sneemuizen met
zeekapiteins en oortulaenevogelen, allen in het vet gebraden. De mosselvrienden
worden uitgenoodigd het feest te komen opluisteren. Alles is GRATIS.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten