Waterland-Oudeman : WO I - De dodendraad te Waterland-Oudeman.


De Dodendraad te Waterland-Oudeman

Het was op 03.08.1914 dat de Duitsers voor de eerste maal ons land binnenvielen in het zuiden. In een mum van tijd werd het Belgisch leger na de val van Antwerpen en de bezetting van Gent teruggedrongen tot achter de IJzer in de Westhoek waar de tragedie zich verder afspeelde in de IJzervlakte. Hierdoor wordt het grootste deel van België bezet gebied.
Het eerste wat de Duitse bezetter doet is een grenswacht oprichten die de hele grens met Nederland, die neutraal wenst te blijven, moet bewaken.                                                                                        

De Duitse bezetter die op gebied van krijgskunde niets hoeft te worden bijgebracht, beseft ten volle dat zulke afgrendeling der grens helemaal niet waterdicht is. De grensbewaking was zo arbeidsintensief en vergde zoveel soldaten die beter aan het front konden worden ingezet, dat de Duitsers zochten naar een “effectieve oplossing”. En dit resulteerde in een ijzerdraadversperring, een dodelijke schrikdraad waar 500 à 2000 volt stroom doorheen zou gejaagd worden, bijna 200 km. lang, twee tot drie meter hoog, doorheen dorpen en bossen, dwars door boomgaarden, over weilanden, landerijen en beken. Deze liep langsheen de grenslijn met Nederland vanaf de provincie Limburg tot aan de kust. En alle 200 m. voorzag men een wachtpost die iedereen onverbiddelijk zou neerschieten die het waagde de versperring te passeren !

En in 1915 was het dan zover, in juni zijn de Duitsers gevorderd vanaf Limburg tot het Goed Leven met het slaan van palen en  het plaatsen van de elektrische draad, ze gaan midden door de akkers. Ondertussen was men in Sint-Laureins ook al begonnen met de draadversperring alwaar de eigenlijke grens wordt verlaten en gedeeltelijk de vaart wordt gebruikt. Uiteindelijk wordt de open plek tussen Sint-Laureins en Waterland-Oudeman waar nog geen draad was geplaatst nu ook dichtgemaakt. Langsheen de draad onder spanning is de controle niet overal even streng, tussen Waterland-Oudeman en Bentille bijvoorbeeld is de Leopoldsvaart veel moeilijker te passeren dan de dodendraad tussen Waterland-Oudeman en Waterlandkerkje.  Want op de dijk van de vaart rijden negen Duitsers per velo, over een afstand van ongeveer 2 km. dag en nacht, over en weer en ze schieten alle 5 minuten.

Eenmaal de elektrische afsluiting over de ganse grens in werking was, gingen aan alle grote steenwegen naar Holland, waar men hekken had gehangen, deze laatste open en werden passen uitgereikt voor doorgang van personen en goederen en om in Holland zijn land te gaan bewerken, zo ook te Waterland-Oudeman. Dit onder streng toezicht van de bezetter die steeds maar strenger werd en de controles opvoerde, zodat het steeds maar moeilijker werd om aan een pasje te geraken ! Nochtans zijn sommige Duitse soldaten ook wel omkoopbaar en lukt het welbepaalde burgers aan passen te geraken aan 1,5 frank om over de vaart te komen !                                                                                                                             

Geen opmerkingen:

Een reactie posten