In 1973 komt onderpastoor Laureyns nog even wonen in één der onderpastoors-woningen op de hoek van het gemeenteplein, die in 1974 gesloopt worden, zodat hij verplicht wordt een huis te huren op het Moleneinde in de dorpsstraat. En bij de komst van onderpastoor Laureyns krijgen we een nieuwe stimulans voor het speelplein.
Het sportterrein was ondertussen gebruikt geweest voor de start van een volleybalclub die later op een andere plaats in open lucht en daarna indoor hun competitie verder zetten, werd ook gebruikt door de voetbalclub De Goalgetters die nog veel later ook hun eigen plein kregen, ook door de verenigingen voor hun samenkomsten. Maar jaarlijks hadden we ook de vakanties waar een steeds groter wordende groep kinderen hun hart ophaalden !
Onderpastoor Laureyns neemt inlichtingen bij het Nationaal Instituut voor de Lichamelijke Opvoeding, de Sport en het Openluchtleven aangaande erkenning en werkingstoelagen van speelpleinen, inzonderheid vakantie-inrichtingen, neemt contact met de dienst Katholieke Schoolkoloniën, Marialand te Gent i.v.m. provinciale subsidiëring en vraagt de erkenning aan bij het Ministerie, want erkenningen gebeuren altijd in functie van een latere eventuele subsidiëring. Onderwijl verandert de Dienst voor de Lichamelijke Opvoeding, onderdeel van het Ministerie van Volksgezondheid en van het Gezin in het BLOSO, onderdeel van het Ministerie van de Nederlandse Cultuur, BLOSO dat later overgaat in het Bestuur voor Jeugdvorming het BJV. Hij regelt ook de aansluiting van het speelplein bij de NDO, opgericht in 1970, een Vlaamse jeugdorganisatie met als doel de lokale ondersteuning bij kadervorming en belangenbehartiging van het speelpleinwerk met dienstverlening aan spelinitiatieven voor iedereen die actief is in het lokale speelpleingebeuren.
Op 19.12.1974 komt de inspecteur van het BJV op bezoek om te controleren of ons speelplein voldoet aan de voorwaarden gesteld in het KB van 18.02.1961. Het inspectieverslag adviseert gunstig voor de erkenning in cat. II Avontuurlijke speelterreinen.
Als wordt voldaan aan nog enkele voorwaarden wordt het speelplein met terugwerkende kracht erkend vanaf 1.12.1974, nl. 1) meer overdekte ruimte waar de kinderen ook bij regenweer kunnen spelen. 2) meer lommerrijke plaatsen, dus nog wat groen op het plein. 3) een duidelijk gestructureerd bestuur dat als aanspreekpunt kan worden gebruikt.
Dus gaat onderpastoor Laureyns onmiddellijk aan de slag, er wordt een bestuur opgericht : voorzitter Raymond Strymes, secretaris Luc De Kesel, schatbewaarder Noël Verheecke, aangevuld met pastoor en onderpastoor. En op 15.09.1974 was reeds een brief vertrokken naar het gemeentebestuur met de vraag eenmalig de stoute som van 50.000 frank te bekomen, aangezien we voor onze gewone speelpleinwerking van geen enkele gemeentelijke subsidie genoten, voor de bouw van een bescheiden overdekte ruimte (~80m2) die tevens tijdens het jaar als kantine voor de Goalgetters voetbalclub zou kunnen dienen !
Reeds een paar jaar was de onderpastoor met het NDO aan de slag om enkele jongeren een cursus speelpleinmonitor te laten volgen die samen met het onderwijzend personeel zorgden voor opvang, onder wie Lieve Valcke, Jan Vercraeye, Betty Matthijs, Sonja Trenson, Peter Van Holsbeke, Jan Strymes, Jan Jongbloet, enz...
En op 12.05.1975 is het dan zover, we ontvangen van het Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur, dienst Bestuur voor Jeugdvorming, de brief met de mededeling dat de Minister van Nederlandse Cultuur in haar nota van 8.4.1975 het speelplein SPORTPARK van Staatswege erkent in cat. II met ingang van 1.12.1974.
De jaren daarna volgen de bundels met richtlijnen en mededelingen zich voortdurend op : opmaken reglement van orde, invullen aanwezigheidslijsten, opstellen jaarlijkse begroting, jaarlijkse lijst uurregeling, jaarlijks financieel verslag voor het Ministerie, veiligheidsrichtlijnen, enz...
Door het gemeentebestuur werd een eenmalige milde bouwpremie van 50.000 fr. goedgekeurd en onmiddellijk worden de fundamenten voor de overdekte ruimte klaargemaakt en de bouwmaterialen besteld. Dank zij de forse aanpak en flinke arbeid van vele vrijwilligers, van ouders van speelplein bezoekende kinderen en vooral ook van de mensen van onze Sentse voetbalploeg F.C. Goalgetters was het gebouw in een recordperiode voltooid. Op twee opeenvolgende zaterdagen stond het reeds overeind, muren + dak en dakbedekking !! De openingsreceptie had plaats op 21.12.1974.
Onderpastoor Laureyns voert ook de speelplein-bonnetjes in, oorspronkelijk waren die te bekomen elke zondagvoormiddag, na de hoogmis, in de parochiezaal, later in het jeugdcentrum. Met cash geld kon men op het speelplein niet terecht, alle vergoedingen, verzekering, drank, geschieden met de vooraf gekochte bonnetjes, waarde 2 frank. Per halve dag 2 bonnetjes (4 fr.) voor de groepsverzekering en gratis vanaf het derde kind uit eenzelfde gezin.
In 1975 start de onderpastoor met het volop propageren van de opleiding voor monitoren en na de eerste jaren samen met het onderwijzend personeel, kunnen we na 1977 het werk aan, enkel met een mooie ploeg van gebrevetteerde jongeren ouder dan 17 jaar welke allen een gespecialiseerde opleiding hadden genoten !
Legendarisch zijn de slotfeesten welke vanaf 1975 traditioneel elk jaar de vrijdagavond van de voorlaatste week van het groot verlof doorgingen om het speelseizoen af te sluiten. Een avondje speelplein in de parochiezaal met optreden van de kinderen, dia-voorstelling over de voorbije weken, voorstelling van de moni's en soms een tombola en een gezellig drankje en een versnapering om de kas te spijzen.
De speelpleinwerking kende van in het begin een grote bijval met steeds stijgend succes van een gemiddelde van 75 kinderen tot meer dan 100 per dag en met tenslotte een mooie ploeg van een 30-tal moni's. De slotfeesten haalden steeds weer een bomvolle zaal. Oorspronkelijk bedoeld voor alle kinderen, ook van buiten de parochie Sint-Laureins, van 3 tot 12 jaar, werd in 1981 gestart met een werking voor 13 tot 15-jarigen. Ook bood men vanaf datzelfde jaar de mogelijkheid tijdens de middagpauze op het plein te blijven.
Allerlei initiatieven zagen het daglicht, ter gelegenheid van het jaar van het kind 1979 een kindermarkt, om de 14 dagen een volle dag plein met animatie, kinderfilms in het jeugdhuis, driedaagse voor de oudsten per fiets naar de Kluisberg, speelstraat in de Smissestraat die verkeersvrij gemaakt werd, fietstocht langs de Senteroute, middagje zwemmen naar Oostburg, driedaagse naar het Veerse Meer, enz....
In 1982 besloten we een speelpleinkrantje uit te delen, vonden in 1984 het traditioneel slotfeest in de parochiezaal voorbijgestreefd en schakelden over naar een feestelijke slotdag op het plein, en vanaf datzelfde jaar 1984 openden we het speelplein ook met succes tijdens het Paasverlof !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten