Sint-Margriete : Metamorfose van een dorp in één mensenleven !

Volgens de honderdjarige Zulma "de schoonsten hoek van Sent-Magriete !" onherkenbaar geworden, gesloopt samen met alle mooie maar ook soms trieste herinneringen aan de vele vriendschappen en gebeurtenissen van weleer. Alle oude bekenden overleden, mijn geboortehuis verdwenen, de plek waar mijn levensverhaal begon is nu de straat, opgeofferd aan de vlotheid van het verkeer !

Zo was het weleer... de hele rij moest er aan geloven ! Zo is het nu...

Ook de overkant was aan vernieuwing toe ! Ooit was het zo...

Dit werd het nu...

Alles binnen de tijdspanne van één mensenleven verdwenen. Weg vertrouwde beelden, weg Réné Spille en Marie Vloaminck, weg Maria Maeyens, Marcel Jodts en Alice, Pierre De Vlieghere en Juliette, weg Camille Galle en Elodie, Juliette, Georgette en Mariette, Tjef Veesaert en Zulma, Beene en Madlein Moanhaat, weg Tilleken, Grijze, Mon Moarman en zijn Gusta, en Bertha Buyck, Teej Moas, Irma Blomme... en ik zou zo nog kunnen doorgaan... "voorgoed verdwenen in de tijd !"
Het lijkt mij of het kloppend hart van het anders rustige dorpje is uit het leven weggerukt !