Watervliet : De leeuwenjagers van Watervliet.

Een gebeurtenis die plaatsvond in 1931 te Watervliet deed de rijkswachtbrigade van ter plaatse belanden in het oog van een storm.
Het volk van het platteland was niet veel gewoon en het was dan ook iets bijzonders als één der vele rondreizende circussen het dorp bezocht. Enkele bekende namen voor onze streek, die regelmatig langs kwamen waren Circus Scholling, Circus Van Bever, Cirk Maeyers alsook Cirk Semay en het gekende Cirque Libot die zichzelf graag voorstelden met hun "reizend beestenspel" !
Zo had ook een circus waarvan op de pancartes en de wagens op het Stee vermeld stond : Cirque Franco-Belge, zijn tenten opgezet in Watervliet, volgens ooggetuigen een "arme tenterij" ! Alles behoorde, volgens zeggen, blijkbaar toe aan een troepje Bohemers. Ze waren toegekomen uit Kaprijke - Eeklo en waren naar het schijnt op weg naar Maldegem en ze hadden ook verschillende dieren bij zoals lama's en leeuwen.

Op zondag 2 maart 1931 was er nog een avondvoorstelling en ondanks het feit dat het gesneeuwd had zat de tent nokvol. Ook de commandant van de gendarmeriebrigade van Watervliet de heer Dockx en de toenmalige veldwachter Martens waren aanwezig, weliswaar buiten dienstverband en in burger.
Over wat gebeurde op het einde van de voorstelling circuleren twee versies : 1. in een interview vele jaren later gegeven door de heer Dockx beweert hij dat tijdens het laatste optreden een leeuw door de houten plankenvloer van een soort podium zakte en verdween waarna plots twee leeuwen buiten de circustent liepen ? 2. in de toenmalige pers lezen wij dat tijdens het laatste circusnummer, door de zwaarte der sneeuw de tent van de leeuwen instortte en twee jonge leeuwen het hazenpad kozen dwars door het dorp ?
Stel u de schrik voor van de toeschouwers toen het nieuws in de tent werd bekendgemaakt, men dreigde in paniek weg te vluchten, maar door het koelbloedig en kordaat optreden met het nodige gezag van de brigadeoverste en de veldwachter konden de bezoekers vrij ordevol het circus verlaten en bescherming zoeken in de omliggende huizen.
Nochtans deden die beesten geen vlieg kwaad als men ze maar gerust laat ! Straatverlichting was toen aan de flauwe kant, zo goed als onbestaande en een Watervlietenaar doet het verhaal dat als hij met zijn velo in het halfdonker naar huis reed, naast zich hoorde snuffelen, hij voelde even en meende dat het een grote hond was, maar aan de andere kant liep er nog zo'n dier braaf met hem mee ! Dan eerst realiseerde hij zich dat hij tussen twee leeuwen fietste, en ging hij de gendarmen verwittigen ! In hoeverre dit relaas verteld door de heldhaftige inwoner echt gebeurd is, laat ik in het midden, er zijn nog straffe verhalen ontsproten uit het fantasierijke brein van enkele stoere dorpelingen ! En zelfs al moeten we die straffe taal met een korreltje zout nemen, er was nog altijd de heer Dockx die in de kazerne de andere rijkswachters kon verwittigen die met hun wapens op zoek konden gaan naar de wilde (!) dieren. Aan de hand van de sporen in de sneeuw werden die snel teruggevonden op het gehucht "De Maagd van Gent". Kort voor de aankomst der rijkswachters had het circuspersoneel  met de directeur en zijn dame, die ook de sporen hadden gevolgd, getracht de leeuwen te vangen bij middel van werpnetten, maar de dame werd hierbij ernstig gekwetst aan het aangezicht door een uithaal van één der beesten en diende naar de kliniek te Eeklo te worden afgevoerd ! Mede hierdoor gaf de eigenaar de schriftelijke toelating om de twee leeuwen neer te schieten, ook al werd de waarde van de dieren op ongeveer 15 000 frank geschat.
Omstreeks 4.30 u. in de morgen, bij lichte sneeuwval, waren de twee wilde beesten geveld en was alle gevaar voorbij, dank zij eerste-wachtmeesters Vandriessche, Steyaert, D'Havé, brigadiers Vanderhaegen en Decuyper onder leiding van brigadeoverste eerste-wachtmeester Dockx van de gendarmeriebrigade van Watervliet.


Met de beste bedoelingen stelde wachtmeester D'Havé voor een groepsfoto te nemen met de circusdirecteur en de gedode leeuwen als herinnering aan deze unieke gebeurtenis ! Een Eeklose beroepsfotograaf werd aangesproken en deze zette een mooie vergroting als reclame in zijn uitstalraam. Op leeuwen jagen was nu wel niet de opdracht van de rijkswacht en in Eeklo begon men lacherig te doen over de escapades van de heertjes van het platteland. Enkele plaatselijke dag- en weekbladen wijdden een artikel aan het gebeuren in Watervliet, wat eigenlijk slechter had kunnen aflopen zonder het moedig optreden van de gendarmes !
Maar het districtscommando te Eeklo evenals de hogere rijkswacht échelons te Gent hadden het zo niet begrepen, men vond dat de hele historie en de foto de rijkswacht en het korps belachelijk hadden gemaakt ! De brigadecommandant werd herhaaldelijk bij zijn districtscommandant te Eeklo ontboden en diende mondeling en schriftelijk uitleg en verrechtvaardiging te verstrekken in verband met zijn optreden ! Een tuchtstraf werd reeds voorzien en de commandant werd door zijn rechtstreekse chefs en door sommigen van zijn personeel spottend "de leeuw" genoemd en gemeden.
Een brief van de burgemeester van Watervliet was nodig, gericht aan de bevelhebber van de Rijkswacht te Brussel, waarin hij het korps om zijn kranig optreden geluk wenste, alsmede een lovend artikel in een Brussels dagblad met foto, om korte tijd nadien door de Generaal Rijkswachtcommandant in ere te worden hersteld en in prijzende termen geluk te worden gewenst.
Hierdoor was de storm enigszins geluwd maar het kwaad was geschied en het trauma bleef bij de heer Dockx nog lang nazinderen !

1 opmerking: