In Sente is De Comer sinds mensenheugenis een onvruchtbare, magere, zandige strook die zich uitstrekt vanaf de Vlamingstraat tot over De Zonne. Ooit bij uitstek een plaats voor armoedige huisjes en keuterboerderijtjes. Niettegenstaande hoger gelegen werd de wijk voortdurend bedreigd door overstromingen. Op de hoek van het Singelken en de Goochelaar stond in 1500 ten oosten van de watergang een hofstedeke van Cogghe Aernout en deze plaats is getuige geweest van veel haat en wrok, zo werd van de rij canadabomen langsheen het Singelken op zekere dag de schors verwijderd. Toeval of niet, maar de bomen waren eigendom van Jan-Frans Rombout die hier ook woonde en op zijn beurt het huizeken van één zijner huurders uit dezelfde buurt, die hij opzeg had gedaan, maar die weigerde te verhuizen, "boven zijn hoofd" liet afbreken.
Op de hoek van het Singelken, de toenmalige Molenstraat en de Comercaatsweg zouden er aanwijzingen geweest zijn voor het bestaan van een klooster of heerlijkheid. Hier lag rond 1560 in elk geval een omwald stuk land eigendom van de gekende pastoor Aernout Van Suydt. En ten noorden van de Molenstraat en de Comercaatsweg stond in de 15e eeuw een grote hofstede bewoond door Pieter Cogghe vader of broeder van pastoor Cogghe. Oost van de Comercaatsweg staan nog vier hofsteden waar in 1888 in één daarvan de familie Sierens woont, waarvan een zoon in de sparrebossen van de St.Jansdreef te Eeklo een vrouw heeft vermoord en ter dood werd veroordeeld.
Eén der hofsteden was ooit eens eigendom van advocaat Liebrecht van Gent en bewoond door afstammelingen van de zeer oude familie Verlé van Sint-Laureins. Het is op deze hofstede dat bedoelde legende haar ontstaan kent! Men was dol op dat soort van fantastisch verhalen en die werden dan ook gretig verteld en doorgegeven bij de haard op donkere winteravonden!
Er werd op deze hofstede gespookt of getoverd en daar was iedereen het er stellig over eens. Dus men zocht hulp bij de paters Recoletten van Eeklo om het spook te belezen! Een bijgeroepen pater voerde de hoognodige rituelen uit met het prevelen van onverstaanbare gebeden en gaf na gedane communicatie met zijn grote baas van hierboven de volgende raad : "Als er deze avond iemand komt kloppen op de deur, moet gij de bezoekster binnenlaten. Zorg er voor dat de haard fel brandt en wanneer de bezoekster dichter de haard schuift om zich te warmen, zal het vuur hevig aanwakkeren. Wanneer de bezoekster door de felle hitte wil achteruit schuiven, moet gij haar dit beletten en haar toeroepen : "Doe wat ge doen moet!"
En zo geschiedde, er werd inderdaad op een avond op de deur gebonsd en een stem van buiten riep : "Goe volk!" Er werd open gedaan en daar stond een schone, jonge juffrouw. Men liet haar binnen en verder geschiedde alles zoals de pater voorspeld had. Doch door de felle hitte begon de Juffrouw hevig te schreeuwen en om zich heen te slaan. Plots was ze verdwenen en bleef er niets anders over dan een KAT die zich spoedig uit de voeten maakte! Toen ze binnen gekomen was had de juffrouw in het gesprek nog gevraagd aan de baas wie hij het best zou kunnen missen, zijn vrouw of zijn beste paard ? Hij verkoos natuurlijk zijn vrouw te behouden. Tot overmaat van ramp stierf een maand na het ongewenst bezoek zijn beste paard! En of het nog niet straffer kon, gaat de legende verder, verloor, in de loop der tijd, boer Verlé 18 paarden, zoveel als er familieleden waren : 16 kinderen, vader en moeder!
Heksen, spoken en tovenaars behoren ondertussen grotendeels tot de fantasie en de pastoors en paters hebben hun beste tijd gehad, alhoewel, ten slotte hadden ze de sleutel in handen van het hiernamaals en dat was voor gelovige mensen zeker in die dagen geen geringe zaak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten