Sint-Margriete : Wegdromen naar de tijd van toen.

Sint-Margriete een lieflijk warm dorpje in de polders ! Nu, ja warm ! Zonder directe invloed van de zee en met zijn weidse vlakten is het daar altijd 2° frisser en waait het er steeds 2 eenheden op de schaal Beaufort harder dan bij ons, maar op menselijk vlak is het er gràààden warmer dan op vele andere plaatsen van de aardbol ! De actieradius van mijn biotoop werd bij mijn eerste contact met de wereld begrenst door wat volgens Zulma Veuj de gezelligste hoek van heel Sint-Margriete werd genoemd ! Camiel Galle en zijn Elodie, Irma Blomme, evenals Gusta en Raymond Mariman, Marie Vlaminck en René Spille, Madlein en Beene Maenhout, maar ook Miene en Guust Geyssens, waren dagelijkse kost. De snoepjes van Tieldeken en Dees Hoorincks zorgden voor klantenbinding en Uuzeken en Wies Dombrecht maar ook Marietjen en Gieljon De Grijze waren middenstanders van dienst in de gebuurte en uiteraard Zulma en Tjef Veesaert en dat alles bekeken van in het centrum van mijn wereld, de zoeten inval bij Maria Maeyens ! En die groep groeide steeds maar aan, te veel om op te noemen. En toen we in 1945 Sint-Margriete verlieten, moest ik tot mijn spijt drie goeie vrienden achterlaten, Odilon Geyssens, Adrien Dombrecht en Lucien Heyndrikx.
Welnu Lucien heeft enkele herinneringen aan een paar volkse figuren op zulke, volgens mij, schitterende wijze getypeerd, dat ik vond dat dit, uiteraard met zijn toestemming, wereldkundig moest worden gemaakt ! Vandaar dat bij het aanklikken van de gelijknamige pagina links de dagdroom van Lucien tot leven komt voor al wie heimwee koestert naar het Sint-Margriete van toen... en natuurlijk verteld op zijn Sint-Margriets !

                                                   Ein Märchen aus alten Zeiten
                                                   Das kommt mir nicht aus dem Sinn  (Die Loreley-Heinrich Heine)

Sint-Margriete : WO I - Brievensmokkel langsheen "den draad".

Na vorig jaar te Sint-Laureins iets vernomen te hebben over de truc om de Duitsers bij de neus te nemen, door de briefwisseling over de grens te schieten met pijl en boog hebben we voor Sint-Margriete een leuk verhaal over een andere manier, zij het niet zonder levensgevaar, om met familieleden te kunnen communiceren in het buurland ! Klikken op de paginatitel in de kolom hiernaast links !

Sint-Laureins : verdwenen dorpsgezichten : de travalje.

Eén der vele verdwenen dorpsgezichten, gewoonten, gebruiken...die de komende jeugd, althans in deze opstelling, nooit meer zullen tegenkomen.In feite heeft men geen travalje nodig en waar die nog gebruikt wordt is dit een metalen constructie en/of brengt de moderne hoefsmid die met de wagen mee aan huis, in zoverre de boerenpaarden zelf ook al niet verdwenen zijn !!
Het blijven mooie herinneringen ! En die worden steeds maar talrijker ! Op de pagina links met dezelfde titel krijg je meer uitleg.

Sint-Margriete : 2015 Herdenking WO I

Sint-Laureins : De laatste rustplaats, het kerkhof.

Waarschijnlijk is er nooit zoveel gesproken geweest over het kerkhof, dan het voorbije jaar, als gevolg van de drastische sanering waarbij meer dan 800 vervallen concessies het middelpunt waren van de gesprekken. Daar dit nu grotendeels achter de rug is, blikken we even terug op de manier waarop de huidige begraafplaats tot stand gekomen is. Dit kun je lezen bij het aanklikken van de gelijknamige pagina links.

Sint-Margriete De Fanfaremaatschappij St.Cecilia.

Gesticht in 1840 heeft de muziekmaatschappij in haar meer dan 100-jarig bestaan heel wat geschiedenis geschreven vooraleer ze, zoals menig andere in de omgeving, stilletjes ter ziele is gegaan. Bij het aanklikken van de pagina links lees je enkele verhalen uit haar rijke verleden !

Sint-Margriete : Een gouden bruiloft in 1921.

Als je klikt op de gelijknamige pagina in de linkerkolom krijg je een samenvatting van een paar artikels verschenen in " 't Getrouwe Maldegem " van Viktor De Lille over de viering van 50 jaar huwelijk van het echtpaar P. Mahieu - L. De Vulder  (1871-1921) uit Sint-Margriete.
De 101-jarige Zulma Van De Navoye wist me nog, alsof het gisteren was gebeurd, zo voor de vuist weg, te vertellen welk gedicht op het mooi versierd bord boven de deuropening van het gouden koppel hing :
                                          Klaroengeschal, Kanongebulder,
                                          Ze zijn voor Piet Mahieu- De Vulder,
                                          Ze zijn in d' echt getreden,
                                          Nu 50 jaar geleden !

Ook vertelde ze mij dat elke zondag de kleermakerstafel werd opgeruimd en volgezet met confituurpotten en glazen allerlei, gevuld met allerhande snoepjes, die Louise dan verkocht aan de kinderen van het dorp !

Sint-Laureins : De toneelafdeling der Xaverianen begin 20e eeuw.

Bij de pagina's in de kolom links een verslag van een tweetal opvoeringen die jaarlijks door de toneelafdeling van de bond van de H. Franciscus Xaverius, "de Ciesen" werden verzorgd, ten voordele van de Genootschap van de H. Vincentius.

Dank aan Robert Valcke voor de foto.

Sint-Margriete tijdens den Grooten Oorlog 14-18

Wanneer je klikt op de gelijknamige pagina links kom je meer te weten over het "Comiteit"  t.t.z. Het Nationaal Hulp- en Voedingscomité die tijdens WO I dank zij overzeese hulp niet alleen trachtte te helpen bij de voedselschaarste maar ook bij allerhande vluchtelingenproblemen.

En ook over de interneringskampen die in ons buurland Nederland werden opgericht voor het onderbrengen van nagenoeg 40.000 Belgische soldaten die na de val van Antwerpen daarheen waren gevlucht om een veilig onderkomen te vinden. Trouwens sloegen naar schatting één miljoen Belgen, die bij onze buren werden opgevangen, op de vlucht voor het oorlogsgeweld, ze verbleven daar ook in kampen voor burgervluchtelingen of bij familie of in Nederlandse gezinnen.

Bisschoppelijk College Sint-Vincentius Eeklo is niet meer.

De geest is uit de fles ! De Zuidmoerstraat zal nooit meer dezelfde zijn !
Daar het Bisschoppelijk College nu ook nog letterlijk grondig wordt gesloopt, op een weinig tactvolle wijze, komen onwillekeurig de herinneringen boven aan 45 jaar die zijn voorbijgegleden, bijna als het ware ongemerkt, alhoewel vol van allerlei belevenissen !
Toen de monumentale bruine poort in 1952 voor mij openzwaaide, kon ik niet weten, dat ik er, op een paar jaar na, zou blijven hangen tot in 1997 !
Mijn dankbare herinneringen aan drie priester-leraars uit die beginjaren die het grootste deel van mijn verdere actieve leven zouden bepalen vind je hiernaast in de kolom links, door op de betreffende pagina's te klikken : Herinneringen aan E.H. De Schepper, E.H. Soenen en E.H. Van Wassenhove.

Sint-Laureins : Kermis op Karelshoek !

Kermis was het uitgelezen moment om de dagelijkse miserie te vergeten, om uit de dagelijkse sleur los te komen en nieuwe energie op te doen. En gelegenheden waren er vroeger bij de vleet. De dorpsstraat werd zelfs in drie verdeelt zodat men naast de grote en kleine kermis op het dorp, nog eens kon vieren, zowel op het Moleneinde als op Karelshoek. En op Karelshoekkermis ging het er steeds lustig aan toe. Cafés genoeg en wie herinnert zich niet de onovertroffen Honolulu boys, de stoeten met "Den Karel", de danstent met als hoogtepunten steeds weer het zangcrochet, de accordeonspeler in het café, of de loper met zijn collectebus, men zou zo nog wel een tijdje kunnen doorgaan.Hierbij een foto van Karel en zijn gevolg in 1945, met dank aan Robert Valcke. Voor meer van dat, klik op de pagina links met dezelfde titel.

Sint-Laureins : Jong geleerd is oud gedaan : Het kinderkoor.

Het zangkoor heeft in de loop der jaren verschillende namen gekend, en ook hoogtepunten en mindere momenten, maar bereikte in de loop der jaren een steeds hoger peil. Op verschillende tijdstippen werd getracht ook de jeugd erbij te betrekken, wat enkele keren wonderwel lukte. Als je klikt op de pagina met dezelfde naam in de linkerkolom, krijg je een beeld van een drietal pogingen hieromtrent ! De naam der jeugdige zangers op onderstaande afbeelding zal door velen onder jullie nog gekend zijn !

Met dank voor de foto aan Robert Valcke.

Sint-Laureins : Daar bij die molen ...

Ooit werd op drie plaatsen in Sente het straatbeeld gedomineerd door de statige wieken van een windmolen. De Eykensmolen een stenen zaag- graan- en oliemolen aan de Brieversweg, nu dorpsstraat. De Stientjesmolen een houten korenmolen in de Molenstraat, nu Comercaatsweg op de Comer. En tenslotte de houten korenmolen op Moershoofde.
Nu zijn ze alle drie verdwenen, opgeofferd op het altaar van de technische revolutie ! Het heeft ondertussen een hele tijd geduurd vooraleer men terug besefte dat windenergie misschien niet onbelangrijk zou kunnen zijn. Of de toekomst ligt soms in het verleden ! Nu schieten alom de moderne versies van de aloude windmolen als asperges uit de grond, herontdekt, wellicht, maar wel minder poëtisch ?
Benieuwd naar de verdwenen molens in Sente, als je de pagina's met hun naam, in de linker kolom aanklikt kom je er meer over te weten.

Sint-Laureins : Pronkenburg, voer voor historici en archeologen.

Wat te denken van een kasteel dat ooit eens in Sente stond ? Heb jij al gehoord van Pronkenburg gelegen ten zuiden van de kerk ? Is men zijn fantasie voor werkelijkheid beginnen nemen en is het verhaal in de loop der tijden een eigen leven gaan leiden ? Het is en blijft in elk geval een mooi verhaal dat het verdiend niet vergeten te worden ! Je krijgt van mij vanzelfsprekend, het voordeel van de twijfel, maar natuurlijk, enkel tot het tegendeel bewezen is !!
Trouwens, hoe luidt het aloude spreekwoord alweer ? Waar er rook is, is er... Juist !
Bij het klikken op de pagina in de kolom links, met dezelfde titel, lees je er meer over.

Na de jaarwisseling.

Nu de drukte van het chaotische jaareinde weer naadloos is overgegaan in de overdaad van het nieuwe jaar en we ondertussen nog steeds meegezogen worden in de oeverloze Nieuwjaarsrecepties, wensen we desondanks toch

aan de jeugd, die onvervaard en hoopvol, de toekomst in de ogen kijkt, maar ook...

aan onze generatie, die rugwaarts voortschrijdend, het steeds groter wordend verleden, genoeglijk overschouwen...

VAERT WEL ENDE LEVET SCONE in 2015 !

Het is weer mooi geweest, moge het nog beter worden !