Ze lieten er geen gras over groeien, amper was het tijd voor het vereffenen van de herstelbetalingen na de Grote Oorlog 14-18 of ze waren daar terug. Met nieuwe schade aan het Openbaar Domein als gevolg. Was het niet het Belgisch Leger zelf die de bruggen dynamiteerde als verdediging, waren het de bezoekers en later de geallieerden die met hun voetvolk, vliegtuigen en tanks voor de catastrofe zorgden! Overal, rondom, ruïnes en bommenkraters, waarvan de littekens in de natuur soms nog zichtbaar zijn. Zo merkt men nog op de betonbaan van Sint-Margriete naar Sint-Laureins langs de dijk op het einde van de Hontseindestraat een goeie honderd meter vóór men de Sint-Janspolderdijk opdraait, het verlengde van de Vlamingstraat, een lichte verzakking. Daar was midden op de weg een enorme bommenkrater zodat we na de oorlog een hele tijd op die plaats van de fiets moesten om omheen die hindernis te geraken! Men moest ook inderhaast gefabriceerde noodbruggen gebruiken om over het Leopoldkanaal te geraken en later werd de ligging der nieuwe brug soms aangepast.
Maar naast het onnoemlijk menselijk leed en de oorlogsslachtoffers was er ook immense schade aan veel privébezittingen waarvan een dossier kon worden opgemaakt die kon worden ingediend voor oorlogsschade. Meer hierover als je de paginatitel in de kolom links aanklikt.
