Doch aan het einde van wereldoorlog II had het oorlogsgeweld een spoor van vernieling nagelaten in onze grensstreek, vooral tijdens de laatste maanden, en ook de meisjesschool deelde in de klappen. De gebouwen hadden bij het begin van de oorlog weinig te lijden van de troepenbewegingen, slechts enkele ingekwartierde Duitsers namen een paar lokalen in beslag, maar de school kon tijdens de eerste oorlogsjaren tijdelijk blijven functioneren. Daarentegen krijgt ze op het einde van de oorlog bij de beschietingen de volle lading ! In 1944 vallen verschillende obussen op de school zodat drie lokalen helemaal vernield zijn. De klaslokalen langsheen de Dorpsstraat waren het ergst getroffen, maar men kon nog enkele jaren lesgeven, deels in de zo goed mogelijk opgelapte lokalen, deels in het klooster. Het is duidelijk dat dit een noodoplossing was en de lokalen werden dan ook door de staatsinspectie afgekeurd en er bleef niets anders over dan ze volledig af te breken en nieuwe op te richten ! Men begon dan ook met de wederopbouw in 1949 wat samenviel met het honderdjarig bestaan van het Godshuis.
Een gelukkige samenloop van omstandigheden en op de koop toe waren er dat jaar ook twee honderdjarigen wat in die tijd niet zo vaak voorkwam.
Dus plande men in Sint-Laureins op 17 en 18 juli 1949 een drievoudig eeuwfeest : Petrus Gernaey - Het Godshuis - Petrus Minne, om een begin te maken met het werven van de nodige fondsen ! Men zag het groots, men verwachtte minstens 5000 bezoekers !
Er werden heel wat festiviteiten, vermakelijkheden en optredens voorzien en men nam de gelegenheid te baat op maandagnamiddag tevens de Plechtige prijsuitdeling aan de leerlingen van beide scholen te laten doorgaan, waarna toegang volgde tot het feestterrein, waar allerlei verrassingen te wachten stonden. Dit alles telkens voor de spotprijs van 10 frank en 5 frank voor de kinderen, met daarbij de zoete voldoening medegeholpen te hebben aan een zeer verdienstelijk goed werk, de wederopbouw van onze katholieke meisjesschool.
Enkele weken na de viering van het eeuwfeest begon men aan de afbraak van de oude klassen. De zusters van het klooster hielpen ook dapper mee en na hun dagtaak trokken ze gezamenlijk, met moeder Rosine aan het hoofd naar het terrein om er stenen te helpen kuisen en sorteren.
Reeds in oktober 1949 kon men beginnen bouwen. De heer De Bruyne van Zomergem en aannemer Borgonjon van Adegem werd het werk toevertrouwd. De werken gingen goed vooruit zodat begin november de eerste steenlegging plaatshad in de gietende regen, in bijzijn van pastoor Verhulst. De geestelijkheid der parochie, burgemeester Emiel De Sutter met schepenen, het onderwijzend personeel en de schoolkinderen woonden de plechtigheid bij.
De grote klok met naam Laurentius en Leo had als peter Petrus De Sutter - Van den Bergh voorzitter der kerkfabriek en als meter Zulma Hoste echtgenote dokter Van Damme August.
De middelste met naam Maria en Jozef had als peter Emiel De Sutter - Geirnaert burgemeester en als meter Aloysia Neyt echtgenote notaris Bauwens Prosper.
De kleinste klok met naam Blasius die hergoten werd omdat ze afweek van haar grondtoon had als peter en meter de echtgenoten Laurent De Sutter - Koslowski.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten