Langsheen de Brieversweg, de weg van Sint-Laureins
naar Brugge, die liep over de Nachtegaalbrugge op het riviertje De Lieve nabij
de abdij van Zoetendale, allemaal al lang verdwenen, lag Coensdike aan de Eede.
De naam betekent ’s Gravendijke, van het oude coens of cuens voor comte of
count, graaf of zoals de tot op heden gekende Graaf-Jansdijk. In het “Perkamenten Boek” dat
berust in de stadsarchieven te Brugge bevindt zich een akte van 14.04.1350
waarin vermeld wordt dat de katholieken van Rodenburg (Aardenburg) moeten
voorzien in het onderhoud van een brug genaamd de “Breedebrugge” te Coensdijke ter plaatse, waar de
Brieversweg over de Eede gaat. Het werd dus reeds vermeld in 1350 maar in 1407
moet het, hoe ver ook van de zee verwijderd, toch ook door storm en watervloed
geteisterd geweest zijn. Het dorpje werd tijdens de tachtigjarige oorlog op het eind van de 16e
eeuw geheel vernield en uit een akte van 30.07.1648 kunnen we opmaken dat er in
1607 nog slechts een zestal hutjes te vinden zijn. Aardenburg, Sluis en
IJzendijke waren versterkt en daar heersten de Staten Generaal, op het
platteland heersten de Spanjaarden. Onder de Staten Generaal bestond het herboren dorpje uit twee parochiën
Sint-Baafs in Bewester-Eede en O.L.Vrouw Bezuiden in Beooster-Eede in de wijk Biezen,
enkel gescheiden door het smalle riviertje de Eede. Sedert de Franse
overheersing vormen beide dorpjes met de voormalige parochie Ydewalle en een
gedeelte van het Graafschap Middelburg in Vlaanderen slechts één gemeente onder
de naam Eede. In het voorjaar
van 1658 werd een kerk gesticht voor de 50 Hervormden die er toen waren. De Katholieken van Eede gingen toen naar Middelburg en naar
Sint-Laureins in België. Deze kerk werd op 27.06.1642 door de Fransen bij hun
aftocht van Aardenburg in brand gestoken, doch spoedig weer heropgebouwd. Later
verminderde het klein aantal Hervormden maar steeds bleef er een predikant.
Tijdens de Franse overheersing werd de Hervormde Gemeente van Eede bij die van
Sint-Kruis gevoegd, de kerk werd in 1815 door de Katholieken overgenomen. Het
kerkgebouw was klein en onaanzienlijk met een bouwvallige toren. In 1851 werd
het aanmerkelijk vergroot en voorzien van een nieuwe klok tot het op 11.05.1912
afbrandde, wat gepaard ging met heel wat insinuaties ! Als nasleep van
de Belgische onafhankelijkheid hadden in 1831 op Eede verscheidene gevechten
plaats tussen de Noord-Nederlandse en de Belgische troepen. Nadat België zich
in 1830 onafhankelijk had verklaard, duurde het nog lang voordat alles
officieel werd vastgelegd. Koning Willem I bleef zich verzetten tegen de
voorwaarden en het was pas in 1839 dat in Londen de scheiding werd getekend. In
het traktaat van Maastricht van 08.08.1843 wordt het grensverloop beschreven en
vastgelegd en worden als gevolg langs de hele Belgisch-Nederlandse grens grenspalen
geplaatst. Deze gietijzeren palen zijn voorzien van zwartgeschilderde
wapenschilden van zowel België als Nederland, het jaartal 1843 en het
paalnummer.
Natuurlijk waren de grenzen er niet voor niets, en
vooral in tijden van economische ongelijkheid moesten de grenzen een
beschermende rol spelen voor het rijk. Maar grenzen zijn tevens de ideale uitvinding voor het bestaan van smokkelaars, maar dat is een ander verhaal ! Grensbewaking langs de Rijksgrens van
Nederland bestaat al sinds 1814 onder Koning Willem I en sedert circa 1851
spreekt men voor het eerst over grensbewaking aan de Belgisch-Nederlandse grens
door vaste posten en patrouilles in het grensgebied. Vandaar dat de vrije overgang van personenvervoer en vooral
goederenvervoer met voertuigen langs de meeste wegen naar het buurland voor de
inwoners verboden was, behalve via enkele bemande douaneposten zoals daar voor
ons waren Maldegem en Watervliet, daartussen botste men op een imaginaire grens
! Voor grensarbeiders die in het buurland werkten of grensbewoners die in beide
landen leefden of schrijlings op de grens woonden moest men uiteraard
uitzonderingsgevallen maken. Maar na verloop van tijd kon ook iedereen die een
aanvaardbare reden kon verzinnen een toelating bekomen tot grensoverschrijding
met autovoertuig langs wat men zonder schroom noemde NIET GEOORLOOFDE WEGEN !
Let op ! Dit wel enkel tussen 6 en 20 uur en alleen via de grenspaal met
vermeld nummer en niet geldig voor vervoer van goederen. Bij frauduleus gebruik volgde de onmiddellijke intrekking van
de vergunning tot zelfs inbeslagname van het voertuig !
Uiteindelijk
bij de inwerkingtreding van het Beneluxverdrag in 1960 werd de personencontrole
verlegd naar de buitengrenzen van België-Nederland-Luxemburg en het verdrag van
Schengen van 14.06.1985 luidde het einde in van veel binnengrenzen in Europa.
Paspoortcontroles, douaneposten en slagbomen verdwenen !
Maar al bij al ligt Eede nog steeds in het buitenland
maar nu kost het ons hooguit 5 minuutjes om er te geraken en dat zonder
allerlei paperassen !
weer prachtig gebracht !!!!
BeantwoordenVerwijderen